5 najpopularniejszych ras kotów - charakter i pielęgnacja

Kot europejski

Kot europejski krótkowłosy (zwany też kotem celtyckim) to rasa naturalna kota domowego rodem z Europy.

Charakter
Rasa kotów europejskich krótkowłosych jest bardzo zróżnicowana pod względem charakteru. Wśród nich można znaleźć zwierzęta o różnych temperamentach - od spokojnych kanapowców po żywiołowe i gadatliwe osobniki. Jednak większość kotów tej rasy cechuje się wysokim poziomem aktywności, silnym instynktem łowieckim oraz dużą potrzebą ruchu i zabawy. Koty te są zazwyczaj przyjacielskie i towarzyskie, co sprawia, że świetnie odnajdują się zarówno w domach z psem, jak i w większych rodzinach.
Kot europejski krótkowłosy jest inteligentnym zwierzakiem, który wymaga uwagi i czułości ze strony swojego opiekuna. Niemniej jednak, koty te są dość niezależne i zazwyczaj to one decydują, kiedy jest czas na zabawę lub głaskanie. Chętnie spędzają czas na świeżym powietrzu, w ogrodzie lub osiatkowanym balkonie, gdzie mogą obserwować przelatujące ptaki.

Pielęgnacja
Pielęgnacja kotów europejskich jest niezwykle prosta. Aby utrzymać ich futro w dobrej kondycji, wystarczy regularnie wyczesywać je raz w tygodniu, aby usunąć martwe włosy. W celu uniknięcia infekcji, należy okresowo czyścić uszy i kąciki oczu. Co 2-3 tygodnie warto również sprawdzać pazury kota i, w razie potrzeby, je skracać.

Żywienie
Aby zadbać o zdrowie kotów europejskich krótkowłosych, należy karmić je wysokiej jakości karmą z dużą zawartością mięsa. Możliwe jest również karmienie tej rasy odpowiednio skomponowaną dietą BARF, uzupełnioną o potrzebne suplementy. Ważne jest, aby podawać kotu dokładnie odmierzoną ilość karmy i uważać z przysmakami, aby uniknąć problemów z nadwagą.

Kot brytyjski

Koty brytyjskie cieszą się coraz większym zainteresowaniem hodowców. Ta wywodząca się z Egiptu rasa występuje w dwóch popularnych odmianach – krótko- i długowłosej – i ceni sobie ciszę oraz spokój

Charakter
Koty brytyjskie to rasa kotów, która świetnie odnajduje się nawet w niewielkich przestrzeniach i będą doskonałymi towarzyszami w mieszkaniach, łatwo się tam aklimatyzują. Cenią sobie ciszę i zazwyczaj nie przepadają za hałaśliwymi dziećmi. Nie są typowymi samotnikami, ale niektóre osobniki zachowują pewien dystans. Zazwyczaj są spokojne i rzadko głośno wyrażają swoje potrzeby. Koty brytyjskie uwielbiają zabawę, ale czy bawią się samodzielnie, czy w towarzystwie, zależy od ich nastroju. Uważa się, że im starszy kot, tym staje się bardziej powściągliwy i zrównoważony.

Pielęgnacja
Aby zadbać o futro kotów brytyjskich, należy regularnie je czesać, zwłaszcza ze względu na obfity podszerstek. Konieczne będzie więc zakupienie wysokiej jakości grzebienia. Koty te powinno się czesać co najmniej kilka razy w tygodniu, a w okresie linienia nawet kilka razy dziennie.

Żywienie
Aby kot mógł towarzyszyć rodzinie przez jak najdłuższy czas i cieszyć się dobrym zdrowiem, należy zapewnić mu odpowiednie żywienie. Niekoniecznie muszą to być karmy dedykowane specjalnie dla kotów brytyjskich - popularne karmy takie jak Happy Cat doskonale się sprawdzą.

Maine Coon

Maine Coon to największy kot domowy świata. Skąd taka popularność tej rasy? Słuszne rozmiary, półdługa i stosunkowo łatwa w pielęgnacji sierść, przepiękne puszyste ogony oraz kocio-psi charakter to mieszanka, której trudno się oprzeć kocim miłośnikom. Maine Coon to jedna z najstarszych ras Ameryki Północnej. Ogłoszono ją narodową rasą Kanady. Pojawiły się na wystawach kotów już w połowie XIX wieku.

Charakter
Te wielkie koty domowe koty sprawdzają się świetnie zarówno jako kanapowce, jak i pogromcy gryzoni. Są kocim odpowiednikiem labradorów – prawdziwe wielkie koty rodzinne. Największe koty rodzinne. Kotki ważą od 4 do 6 kg, kocury od 7 do 10 kg. Ale bywają i większe.
Duże, ale delikatne. Ekstrawertyczne, raczej zrównoważone i ciche. Dźwięki, jakie wydają, są specyficzne, mało przypominają miauczenie, bliżej im do świergotu. Maine Coony to świetni przyjaciele dzieci, zarówno tych małych, jak i całkiem dużych. Lubią nie tylko ludzi. Potrafią zaprzyjaźnić się także ze szczekającymi.
Jak na swoje gabaryty są zwinne i aktywne. Imponująca okrywa włosowa dodatkowo sprawia, że te wielkie koty domowe wydają się jeszcze większe. Ich charakterystyczne pędzelki na uszach nie służą jedynie ozdobie – mają chronić delikatne uszy przed mrozem.

Pielęgnacja
Pielęgnacja maine coonów wymaga regularnego dbania o gęste, półdługie futro. Wymagający jedwabisty podszerstek jest podatny na splątania i filcowanie, dlatego powinno się go przeczesywać co najmniej 1-2 razy w tygodniu, a w czasie linienia nawet codziennie. Oprócz tego, podobnie jak w przypadku innych kotów, należy regularnie przycinać pazury (jeśli kot nie ściera ich sam wychodząc na zewnątrz) oraz sprawdzać uszy i przemywać oczy.

Żywienie
Dieta mieszana jest optymalna dla kota maine coon. Sucha karma pomaga w utrzymaniu higieny jamy ustnej i usuwaniu płytki bakteryjnej, a mokra karma zawiera dużo wody i korzystnie wpływa na pracę układu moczowego. Warto rozważyć zakup interaktywnej miski, która pozwoli na właściwe dozowanie porcji suchej karmy i zapobiegnie przejadaniu się.
Ponieważ maine coony, jak wiele kotów długowłosych, połykają duże ilości sierści podczas lizania swojego futra, ważne jest, aby ich karmę wzbogacić o błonnik, który poprawia perystaltykę jelit i wspomaga usuwanie sierści z przewodu pokarmowego. Dodatkowo, dla poprawy zdrowia układu pokarmowego, warto rozważyć stosowanie specjalnych preparatów, takich jak pasty na odkłaczanie. W przypadku wątpliwości, należy skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Kot perski

Nazwę koty te zawdzięczają swoim przodkom, którzy to pochodzą z dawnych terenów Persji (współcześnie będących Iranem). Do Europy przybyły na początku XVIII wieku. Pers to jeden z najwcześniej rozpoznawalnych wśród ras kotów i poddanych selekcji pod katem ekstremalnego fenotypu. Chociaż protoplaści tej rasy pochodzili z terenów Persji to obecni przedstawiciele rasy nie wykazują genetycznych powiązań z tamtejszymi populacjami kotów.

Charakter
Persy to ciche i spokojne koty, które lubią się bawić. Są uznawane za łagodną rasę, która nie ma zwyczaju hałaśliwie miauczeć i głośno domagać się uwagi swojego opiekuna. Te olbrzymy są bardzo uczuciowe i lubią być głaskane oraz przytulane. Koty perskie świetnie odnajdują się w mieszkaniach, ale nie radzą sobie z samodzielnym przemieszczaniem się na zewnątrz, głównie z powodu swojej długiej sierści, do której wszystko się przyczepia i zahacza. Persy nie są zbyt zainteresowane wspinaniem się po drzewach, więc ucieczka może stanowić dla nich trudne zadanie. Raczej preferują poruszanie się po ziemi, nie przepadają za wysokościami, skakaniem i wykonywaniem akrobacji w powietrzu.

Pielęgnacja
Perski kot jest uważany za jedną z ras kotów długowłosych, a jego gęste futro wymaga specjalnej pielęgnacji. Długie i delikatne włosy okrywowe oraz podszerstek wymagają codziennego czesania, aby zapobiec kołtunieniu. Do tego celu najlepiej użyć grzebienia metalowego o długich i wąsko rozstawionych ząbkach, jednak trzeba pamiętać, żeby działać delikatnie i bez nacisku, ponieważ kot perski jest bardzo delikatny i wrażliwy na siłę. W przypadku zaniedbania pielęgnacji, sierść może stać się matowa, a na ciele kota mogą pojawić się bolesne kołtuny, które będą musiały być przycięte.

Żywienie
Prawidłowe żywienie kota perskiego ma wpływ nie tylko na jego zdrowie, ale także na wygląd. Właściwa dieta zapewnia gładką i błyszczącą sierść. Persy lubią mięso gotowane na przykład kurczaka, jagnięcinę i wołowinę, które powinny być podawane razem z filetami rybnymi, gotowanymi warzywami i odrobiną makaronu lub ryżu. Nabiał, takie jak chudy ser i jogurt, również warto podawać.
Podobnie jak większość kotów, persy nie powinny spożywać mleka, ponieważ zawiera laktozę, która może spowodować biegunkę. Należy unikać gotowych produktów, takich jak wędliny, ziemniaki, tłuste mięso i surowe ryby.

Kot syjamski

Kot syjamski jest bardzo starą rasą, odnotowaną w tekstach już ponad 400 lat temu. Pochodzi najprawdopodobniej z Azji, chociaż niektórzy twierdzą, że rasa narodziła się na terenie Egiptu.

Charakter
Kot syjamski charakteryzuje się ognistym temperamentem i żywiołowym usposobieniem. Jest towarzyski i nie lubi być sam, źle znosi samotność i czasem przesadnie natarczywie domaga się uwagi i pieszczot. Jednakże, dzięki swojej uroczej urodzie i perswazyjnym zdolnościom, zazwyczaj otrzymuje to, czego pragnie. Kot syjamski to typowy ekstrawertyk wśród kotów.
Jest bardzo wymagającym zwierzakiem, ale zwraca się do swojego opiekuna z ogromnym oddaniem i miłością, wyrażając swoje uczucia wprost. Kot syjamski uwielbia bawić się z opiekunem i stanowi doskonałego przyjaciela. Warunkiem zbliżenia się do niego i nawiązania przyjaźni jest poświęcenie odpowiedniej ilości czasu, ale na warunkach kocich. Kot syjamski potrzebuje uwagi i nie lubi być ignorowany, a w przypadku odrzucenia, domaga się adoracji i zainteresowania.

Pielęgnacja
Kot syjamski nie wymaga skomplikowanej ani czasochłonnej pielęgnacji. Wystarczy gęsty grzebień i włosiana szczotka. Grzebieniem wyczesujemy martwy włos, szczotką usuwamy kurz, wygładzamy „na błysk” irchową szmatką i gotowe. Robimy to raz w tygodniu. Należy również pamiętać o sprawdzaniu uszu i przycinaniu pazurów.

Żywienie
Koty syjamski, podobnie jak inne koty, powinien być żywiony wysokiej jakości pokarmem, gotowym lub naturalnym typu BARF. Koty kastrowane i sterylizowane powinny otrzymywać specjalny pokarm dla kastratów.